(…) Kultywuj postawę przyjaźni tylko wobec tych osób, które są szczęśliwe.
Kopalnia wiedzy o kontemplacji, skupieniu, wolności, praktyce niekrzywdzenia, ale też pamiętaniu, że sposobem na zrozumienie jogi jest wyłącznie praktyka, oraz, że poznanie prowadzi do wyzwolenia, a ignorancja do niewoli.
Nie wiedziałam, a już wiem, że (Patandżali – pół człowiek, pół wąż), ludzka forma symbolizuje indywidualność człowieka, a forma węża ciągłość praktyki.
Zostawiam w głowie na długo słowa o różnych drogach i butach:
nikt nigdy celu nie osiągnie, jeśli do wędrówki po ścieżce nie założy dwóch butów: jeden – to oddanie, a drugi – pokora.
Spokojnie o wchodzeniu praktykę, wyzwalaniu umysłu spod wpływu innych, stawaniu się coraz bardziej niezależną/ym. W punkt o zauważaniu i akceptowaniu zmian, o nieprzywiązywaniu się, ale też o – nie tyle uczeniu się, ile oduczaniu.
Warto poznać termin zikar, indyjską historię o świętym i prostytutce, metaforę o rolniku uprawiającym ryż na polach tarasowych oraz zalecenie kultywowania postawy przyjaźni tylko wobec tych osób, które są szczęśliwe…
I właśnie uwierzcie, jest inaczej – niż zapewne pomyśleliście czytając ostatnie zdanie 🙂
Celem jest bowiem ujęte w zgrabną myśl – przebywanie w towarzystwie osób bardziej spokojnych, bardziej harmonijnych, bardziej uważnych, aby nasz mózg mógł absorbować te jakości.
Zalecenia, wskazówki, podpowiedzi, dotyczące na przykład wykorzeniania rozmaitych sposobów marnowania swojej energii, ale też samostudiowania, i pamiętania, że rozluźnienie to nie jakość „rozciągnięcia”, lecz jakość „relaksu”.
Bardzo polecam.