(…) Białoruska młodzież ma być czysta, zdrowa i posłuszna.
Wbijający w ziemię pierwszy reportaż o zaostrzeniu prawa, karach za handel narkotykami, losie dzieci skazanych na długie lata i ich matek bezskutecznie próbujących przespać noc, przebić się z petycjami, uzyskać pomoc i wydostać synów, córki z więzienia.
W kolejnych o życiu w kraju autorytarnym, zamykaniu, uciszaniu, łamaniu, zmuszaniu żeby dostosować się do narzuconego przez ideologie systemu reguł.
Interesująco też o tym jak Białoruś postrzegają mieszkający w niej obcokrajowcy i wspieraniu Łukaszenki, gdy nie ma alternatywy.
Według mnie szczególnie zapadający w pamięć jest reportaż o restauracji na grobach, czyli miejscu największych masowych egzekucji na Białorusi.
Wiele o rezygnacji, tymczasowości, dziwnych małżeństwach, szukaniu mężczyzn dobrej jakości, odpowiedzialności lub jej braku za związek, śmiesznie niskich alimentach i klientkach agencji Gimeney.
Ważne rozmowy o historii, pamięci, strachu następnych pokoleń przed mówieniem wprost o tym, czego doświadczali rodzice czy dziadkowie.
Na koniec pionizujące odpowiedzi dzieci, które opowiadają jak to „nasz prezydent cos zrobił, powiedział”. A na pytanie – a kto jest waszym prezydentem? Odpowiadają – Władimir Putin…
Polecam