(…) dzieciństwo u Cyganów trwało naprawdę bardzo krótko
Czyta się szybciej niż przeciąg. O życiu w taborze, relacjach z najbliższymi, braku zaufania do gadziów.
Szeroko o tym jak Cyganie żyją, jacy są, jak kochają, opłakują i troszczą się o swoich. Wszystko opowiedziane z perspektywy dorastającego chłopca.
Kłuje dotkliwie w sercu co kilka stron, gdy dowiadujesz się, co przeszedł, z czym się mierzył, od czego chciał i musiał uciec.
O korzeniach, prześladowaniach, niechęci, uprzedzeniach, braku akceptacji i tolerancji, byciu kozłami ofiarnymi.
O upodobaniu do biżuterii, dizajnerskich przyczep, gadżetów, o przeszłości, odrzucaniu obcych, wyzwaniach w pełnym poznaniu szlachetności oraz godności natury i kultury Romów.