(…) jedynym prawdziwym autorytetem jest oświecone ludzkie sumienie
O wędrówce, ścieżkach, butach – jednym to oddanie, drugim – pokora. O poszukiwaniu w sobie doświadczenia jedności z innymi ludźmi , niezależnie od rasy, przekonań, religii i innych różnic.
O kultywowaniu sufickich wartości Miłości, Harmonii i Piękna.
O pracy z ciałem, modlitwie, technikach oddechowo-koncentracyjnych, technikach relaksu i medytacji uważnościowej oraz technikach medytacji z mantrą.
„dobre zdrowie jest niebem, a choroba – piekłem”.
I 2 przypowieści, które szczególnie zapadły mi w pamięć – o derwiszu z żebraczą miską, znikających klejnotach i ludzkiej żądzy, oraz o sufickim szejku przechadzającym się po placu targowym wyskakującym w powietrze krzycząc hu hu ha!