(…) Nie idź, synku, do powstania – wojna nie jest dla takich jak ty.
Przepiękna, poruszająca, wzruszająca opowieść o Krzysztofie Kamilu Baczyńskim.
Jego relacji z matką Stefanią, relacji z Żoną Basią, jego twórczości, marzeniach, pragnieniach.
O przekonaniu, że muszą życie przeżyć, jakby jutra miało nie być, „więc czerpiemy z niego garściami, łapczywie na zapas”.
Konspiracja, krew powstańców, bombardowania, niepozostawanie obojętnym, o trudnych wyborach, decyzjach.
O miłości matki do dziecka, o jej bólu, samotności, żalu, słowach – nie idź, synku, do powstania – wojna nie jest dla takich jak ty.
Hołówki, Bagatela, Łazienki, Plac Trzech Krzyży – bliskie, znajome miejsca.
O trudnej, bezwarunkowej miłości i próbie życia na dwa domy, dwa serca, niemożliwej dychotomii, o życiu „z poezją i wojną na zewnątrz i w nas”.